The Imprint

Mimar: MVRDV

Yer: Seul, Güney Kore

Yapım yılı: 2018

Seul Incheon Havalimanı’nın yanında bulunan yeni bir sanat-eğlence kompleksi olan The Imprint, MVRDV tarafından tasarlandı. Yapımı 2018 yılının sonlarında tamamlanan proje toplam iki binadan oluşuyor. İki binadan oluşan kompleks, sanat merkezi konseptini yeniden oluşturan bir proje. Binaların birinde bir gece kulübü, diğerinde ise kapalı bir eğlence parkı bulunuyor. İçinde bulundurduğu bu fonksiyonlar ile The Imprint bir sanat-eğlence merkezi olarak ön plana çıkıyor.

The Imprint, Güney Kore’nin en büyük havalimanına 1 kilometreden az bir uzaklıkta yer alan kentsel ölçekteki bir projenin parçası. Otel, eğlence ve kültürel birimlerden oluşan Paradise City projesi 6 ayrı binadan oluşan bir kompleks.

Proje üç temel tasarım etmeni etrafında kurgulanmış: cephe karakteri, yükseltilmiş girişler ve altın renkli ana giriş alanı. Gece kulübü ve kapalı eğlence parkını içinde bulunduran binanın bu nedenle hiçbir cephesinde pencere bulunmuyor. Ancak yine de yapının cephesinin çevre ile ilişki kurması istenmiş. Bu nedenle cephelere çevredeki binaların cephelerinin izleri bir ‘baskı’ olarak işlenmiş. Yapı, ismini de bu özelliğinden alıyor.

“Çevredeki binaları olduğu gibi cepheye işleyerek The Imprint ve içinde bulunduğu ortam arasında bir bağ kurduk. Bu yaklaşım, bütünselliği sağlıyor. Paradise City Las Vegas’taki gibi tekil objelerin bir araya geldiği bir bina koleksiyonu değil; gerçek bir şehir.” MVRDV’nin kurucu ortağı Winy Maas projeyi bu sözler ile anlatıyor.

Bu ‘baskı’ cepheyi oluşturmak için cephelerin tamamında cam elyaflı beton (glass-fibre reinforced conrete) paneller kullanılmış. Her biri 3D modelleme programları ile şekillendirilmiş, birbirinden farklı 3,869 panelin bir araya getirilmesiyle oluşan cephe daha sonra beyaz ve altın rengine boyanmış.

Yapının en dikkat çekici bölümlerinden olan ana girişi ise cephenin yukarı doğru açılarak bir yarık oluşturması ile ortaya çıkmış. Havalimanına inen yolcuların bile dikkatini çeken bu kısım, projenin en vurucu noktası. Binanın cephesinin geneli geceleri aşağıdan aydınlatılırken, altın kısım yukarıdan aydınlatılıyor. Böylece geceleri bile yurtdışından gelen misafirler için bir görsel şölen yaratılıyor.

Binanın girişleri bir perde gibi yukarı açılarak binanın içindeki cam ve dijital ışıkların oluşturduğu etkileyici atmosferi dışarı yansıtıyor. Winy Maas, girişlerin yansıma ve tiyatrallığı bir araya getirdiğinden bahsediyor. Binanın içindeki eğlenceli ve renkli karakter, kompleksin duru ve hareketsiz dış karakteri ile bir araya gelerek çok farklı bir görsel deneyim ortaya çıkarıyor ve ziyaretçileri içeri davet ediyor.